‘Relatief jeugdige verdachten moeten zo kort mogelijk verblijven op plaats waar zij continu worden blootgesteld aan negatieve prikkels’

Een jonge verdachte van een straatroof verzoekt zijn voorlopige hechtenis op te heffen. Na afwijzing door de rechtbank, wijst het hof dit verzoek toe. Daarbij overweegt het hof dat personen met een relatief jeugdige leeftijd zo kort mogelijk dienen te verblijven op een plaats waar zij continu worden blootgesteld aan negatieve prikkels. Het hof overweegt verder dat de verdachte nu ruim een maand gedetineerd is en dat die detentie zal hebben bijgedragen tot een zekere mate van reflectie, waarmee de kans op herhaling mogelijk zal zijn verkleind. Daarnaast houdt het hof rekening met de omstandigheden waaronder het aan verdachte verweten feit zou zijn gepleegd namelijk na gebruik van alcohol, welk gebruik kennelijk een criminogeen karakter heeft. Alles overziend oordeelt het hof dat aan de samenleving kan worden uitgelegd dat de voorlopige hechtenis zal worden geschorst voor bepaalde duur, onder een aantal strenge voorwaarden.

Rechtbank stelt ruimere zorgregeling vast dan de vader wenst

Een moeder van vier kinderen verzoekt om een omgangsregeling waarbij de kinderen eens in de twee weken in het weekend bij hun vader verblijven. De vader verweert zich tegen dit verzoek, omdat hij zegt dat een weekend per maand het maximaal haalbare is. De rechtbank benadrukt dat op grond van wet en vaste rechtspraak niet enkel sprake is van een recht op het hebben van een band en contact met een kind, maar dat als tegenhanger daarvan ook een plicht op ouders ligt om voor hun minderjarige kinderen te zorgen. Alhoewel de rechtbank begrip heeft voor het gegeven dat de vader deels door zijn werk gebonden is, zal hij vanuit dit gezichtspunt meer zijn best moeten doen om ruimte te maken voor de kinderen. Zo nodig zou de man zijn werkgever kunnen informeren dat hij op grond van een rechterlijke uitspraak beschikbaar moet zijn voor de kinderen, aldus de rechtbank. Het verzoek van de moeder wordt dan ook toegewezen.

GI kan geschil opvoedperspectief op grond van artikel 1:262b BW voorleggen aan rechtbank

De GI legt op grond van de geschillenregeling OTS (artikel 1:262b BW) een verzoek voor aan de rechtbank betreffende een perspectiefstandpunt voor twee uit huis geplaatste kinderen. De rechtbank overweegt dat de geschillenregeling de GI de mogelijkheid biedt geschillen met de ouder(s) over de uitvoering van de OTS en die niet op enig andere manier door de rechtbank kunnen worden getoetst, aan de rechtbank voor te leggen. Een visieverschil tussen de GI en een ouder over het perspectief van de kinderen is naar het oordeel van de rechtbank zo’n geschil. Als een perspectiefstandpunt van de GI pas in het kader van een verzoek tot gezagsbeëindiging aan de rechtbank wordt voorgelegd, is vaak al veel tijd verstreken, met alle gevolgen van dien. De rechtbank acht het daarom van belang dat de GI en de ouders de mogelijkheid hebben om het standpunt van de GI over het perspectief van de kinderen tijdig aan de rechtbank voor te leggen via de geschillenregeling van artikel 1:262b BW, zodat de GI ontvankelijk wordt verklaard in het verzoek.

Ondertoezichtstelling

Analoge toepassing van artikel 1:265e BW gerechtvaardigd in een geval waarbij er geen sprake is van een machtiging uithuisplaatsing bij een geschil over inschrijving van een school, vanwege de grotere rechtsbescherming en een andere bevoegdheid voor de GI.

Jeugdstrafrecht; tenuitvoerlegging PIJ-maatregel, ondanks dat dit mogelijk gevolgen heeft voor verblijfsstatus. Veroordeelde heeft meerdere kansen gehad binnen zijn voorwaardelijke PIJ-maatregel, maar blijft zich onttrekken aan behandeling.

Problemen rond financiering staan aan plaatsing geschikt gezinshuis in de weg

Alle betrokken hulpverleners zijn het er over eens dat, gelet op de complexiteit van de problematiek, het gezinshuis Plus in Hoenderloo op dit moment bij uitstek geschikt is voor de minderjarige, zowel qua hulpverleningsmogelijkheden, omvang en sfeer. Bovendien is daar onmiddellijk een plek voor haar. Toch lijkt de plaatsing niet door te gaan, wat uitsluitend belemmerd wordt door problemen rondom de financiering (woonplaatsbeginsel). De kinderrechter vindt het onbegrijpelijk dat alleen de financiering aan een plaatsing van de minderjarige bij Hoenderloo in de weg staat, te meer daar er geen goed alternatief voor handen is.

Wijziging aanklacht in belang van minderjarige, geen schadevergoeding voor rechtsbijstand

De raadkamer deelt het standpunt van de officier van justitie dat het in het belang van de minderjarige verzoeker is geweest dat de aanklacht van ‘kinderporno’ niet op zijn strafblad terecht is gekomen, nu de officier van justitie heeft gekozen voor de aanklacht van ‘eenvoudige belediging’. De raadkamer is dan ook van oordeel dat er in dit geval en onder deze omstandigheden geen gronden van billijkheid aanwezig zijn voor toekenning van een schadevergoeding voor de kosten van de raadsvrouw. De kosten hiervan, alsmede de kosten van de raadsvrouw voor het opstellen, indienen en in raadkamer toelichten van het onderhavige verzoekschrift, behoren voor rekening van verzoeker en zijn ouders te komen. De raadkamer wijst het verzoek tot schadevergoeding daarom integraal af.

Hof: inhumane situatie omdat vijftienjarige in kader uithuisplaatsing al langere tijd uit ‘veiligheid’ wordt opgesloten

Een nu vijftienjarig meisje verblijft al meer dan twee jaar op basis van machtigingen van de kinderrechter in gesloten accommodaties van jeugdhulpaanbieders. Zij is op verschillende groepen en accommodaties geplaatst geweest. Inmiddels verblijft zij nu ruim een jaar op de afdeling [X]. De minderjarige ontvangt, met uitzondering van medicatie, geen behandeling. De accommodatie waar zij verblijft, is handelingsverlegen. Tot op heden is geen passende behandelplek gevonden. De kinderrechter heeft (opnieuw) een machtiging tot plaatsing in een gesloten accommodatie verleend voor de periode van 10 november 2021 tot 10 mei 2022. De minderjarige is het daar niet mee eens en is van die beslissing in hoger beroep gekomen. Het hof oordeelt dat gelet op de langdurige vrijheidsbeneming en de zeer forse vrijheidsbeperkende maatregelen, waarbij niet lijkt te worden voorzien in elementaire basisbehoeften van een kind, sprake is van een inhumane situatie. Het (primaire) verzoek van de minderjarige wordt toegewezen, omdat de rechten van haar om zich in veiligheid te ontwikkelen en in geborgenheid op te groeien met de hulp die zij daarvoor nodig heeft in de gesloten jeugdzorg niet wordt geboden en elk zicht op perspectief daarop ontbreekt.

Internationaal privaatrecht. Personen- en familierecht. Bevoegdheid van de Nederlandse rechter om kennis te nemen van verzoek tot beëindiging van ouderlijk gezag over minderjarige. Begrip gewone verblijfplaats (art. 8 lid 1 Verordening Brussel II-bis).